HET MOOISTE GESCHENK voor SINTERKLAAS.

  HET MOOISTE GESCHENK voor SINTERKLAAS. Het was op woensdagmiddag 5 december op de Albert Cuyp markt dat ik met mijn moeder mee mocht om de volle tas met boodschappen te sjouwen. Het miezerde licht, maar daar vond ik als kind niets vreemds aan. Dat hoorde bij het begin van mijn negende winter. Onschuldig als

DAT ZOUDEN MEER MENSEN MOETEN DOEN!

Vroeger dat is voor de oorlog spraken de mensen waaronder mijn moeder van Joodse humor. Ik nam als kleuter aan dat ze daarmee op mijn stiefvader doelde. Waar ik als vijfjarige de humor wel van in kon zien, omdat de voor zijn gevoel rechtschapen man in werkelijkheid een stijfkoppige Fries was.  Een onbuigzame man met

De liberale tsunami van de vrijheid!

    De laatste tijd zijn we zeker in de politiek bezig de zaken zo negatief mogelijk te framen. En dan heb ik het nog niet over de volkssport numero uno om direct en zoveel mogelijk onder de gordel op de man te spelen, in plaats van op de bal. Kijk ik naar de laatste

  Mijn leven was doorlopend zo gruwelijk doodgewoon dat het met geen pen te beschrijven viel zonder dat het door die fatale ingreep tot een levende leugen en legende verheven werd   In de heikele veronderstelling dat elk leven in schone schijn gelijk recht heeft op een autobiografie nam ik plaats achter mijn computer. Stroopte

De geblondeerde of geborneerde leugen voor bestwil!

Je zou het moderne en ‘devote’ kiesgedrag van de nodige mensen ook kunnen zien als een kerstgedachte. Een bevinden van welbehagen in de geblondeerde of geborneerde leugens om bestwil voor de meerderheid . Een hiëratische stellingname die om enig nadenken vraagt, zelfs als Wortspielerei. Tegenwoordig wordt er lijkt het steeds vaker in de hele maatschappij

DE ZIN VAN MIJN LEVEN!

Als het om zingeving voor dit leven gaat, mijn leven heeft het weinig of geen zin het verleden te veroordelen, Uit deze oneliner and eye-opener bestond op de vroege ochtend mijn dagopener. Het tijdstip dat de eerste vogels beginnen te sjilpen, de kippen hun ei kwijt willen en dat de schellen voor de ogen nog

WE ZIJN ALLEMAAL NULLEN!

We zijn allemaal nullen in hoe slap we tegen elkaar aan lullen. Een bij toeval  rijmende uitspraak niet gespeend van enig sarcasme en als een pepernoot stevig gekruid met een flinke portie ironie. Terecht want ik voel me bij het volgen van het nieuws van de dagelijkse waanzin steeds vaker een bejaarde die in verbazing

43.000 doden, dat is pas antisemitisme

43.000 doden, dat is pas antisemitisme Wat er aan de hele berichtgeving over de onrust in Amsterdam vannacht ontbreekt, is objectiviteit. Een gemis dat ik wel vaker zie als het gaat om verslaggeving over de staat Israël. Gewoon de vraag wie is er begonnen en wat de aanleiding was en of er überhaupt wel sprake

Onze hoop voor de toekomst.

OVER ONZE (politieke) TOEKOMST. Voor het verleden hoeft men niet langer bang te zijn. Wel voor de crisis van de toekomst. De ooit bestaande angsten in het grijs gedraaide verleden hebben we met schade en schande weten te overleven. Meestal met meer geluk dan wijsheid. Terwijl er van een echte overwinning waarvan iedereen volledig de

ONS STUK VAN DE TAART.

De kern van het verhaal over de ‘asielcrisis’ de dag- en nachtmerrie van rechts en politiek gelijk ontstemde trawanten valt na enig nadenken te herleiden tot het economische vraagstuk van; hoe verdelen we de taart zo dat iedereen een gelijk deel krijgt van deze feestelijke traktatie. Een taartpunt waar iedereen als de hele Hollandse bakker