Je zou het moderne en ‘devote’ kiesgedrag van de nodige mensen ook kunnen zien als een kerstgedachte. Een bevinden van welbehagen in de geblondeerde of geborneerde leugens om bestwil voor de meerderheid . Een hiëratische stellingname die om enig nadenken vraagt, zelfs als Wortspielerei.
Tegenwoordig wordt er lijkt het steeds vaker in de hele maatschappij tot in de Tweede Kamer het spiegelpaleis van de samenleving gedacht en fel gediscuteerd of van leer getrokken op basis van onvermoede waarschijnlijkheden in plaats van de feiten. Waarschijnlijkheden, het idee dat het niet onmogelijk is, dat er iets in zit in hoe het als retoriek wordt gebracht, wat voor veel mensen reden genoeg is hun vermoeden bevestigd te zien in plaats van naar bewijs te zoeken dat men niet om de tuin wordt geleid. Noch op basis van je eigen vooroordelen of door types die er baat bij hebben de waarheid voor te stellen als een platte, platvloerse wereldbol die maar een kant kent. Waar de antipoden ook altijd je tegenstanders zijn. Terwijl lijkt, de mens het liefst dat gelooft wat zijn vooroordelen de schijn van rechtvaardigheid verleent, viert het vals blonde sofisme hoogtij.
Ik begrijp best dat elk mens in onzekere tijden zoekt naar zekerheden. Oude, bekende zekerheden in de meeste gevallen, omdat de toekomst lijkt het weinig of geen zekerheid biedt, het nieuwe nog niet gekend kan worden, anders dan dat er aan alles oud en nieuw met of zonder knal een eind komt. Binnen de tijd van een mensenleven. Althans, voor het eigen bewustzijn, omdat niemand onsterfelijk is. God zij dank zou ik bijna schrijven. Stel je voor dat Hitler, de man behoeft geen verdere uitleg noch uitweiding nog zou leven en met Netanyahu de president van Israël zou moeten strijden om de titel grootste misdadiger tegen de menselijkheid. God beware en behoede me voor een dergelijke herhaling van een verkreukeld verleden dat zich even rechts als fout en fascistisch* als de nazi’s voortzet tot in een oneindige toekomst.
Maar ook ik, homo nihil est alienum a me, zoek naar vaste zekerheden. Het onomstotelijk bewijs waaraan niet getwijfeld kan of getornd mag worden dat ik even geniaal ben als Donald Trump van zichzelf beweert te zijn. Want net als mijn medebroeders op deze door God verlaten aardklomp denk ik dat ik de best mogelijke mens ben. Wat voordat deel klopt dat ik omdat het bewijs van het tegendeel ontbreekt nooit beter voor mezelf kan dan ik nu al ben. Dat ik het even goed met de boeren voor heb als de draagmoeder van het platteland Caroline van de Plas. Dat ik als volksmenner het Nederlandse volk van kleine ambtenaren, zorgzzp’ers, hebzuchtige, eenkennige liberalen en postbodes op wachtgeld evengoed een rad voor ogen kan draaien als Geert Wilders. Het geblondeerde monster van Frankenstein, de quasi modo als luider van de noodklok. De uit de bij elkaar geschraapte lichaamsdelen van het rechtlijnige rechtse denken met zijn bewering, het vermoeden van Venlo dat afstammen uit Noord-Afrika alleen gepaard kan gaan met genetische defecten. Geen mens, geloof me, kan een treffender voorbeeld van eugenetisch kromdenken verzinnen dat als een grove leugen om best wil van het volk tot vermindering van het vermogen tot empathie leidt?
Ik beweer altijd als je vage vermoedens wilt bestrijden moet je open kaart spelen. Je troef zelfs als jezelf de joker bent uitspelen. De waarheid ongeacht of ze kwetsend is of niet boven tafel willen brengen. Dat alleen de volle waarheid het vermoeden kan logenstraffen, alhoewel met jezelf voor de gek houden, doordat niemand durft te roepen, de nieuwe kleren van de keizer of de geblondeerde leugen hoogstens tot een zeker verlies aan intelligentie en identiteit leidt. Een eigenheid die toch al sporadisch voorkomt in het land van de met krenten zuinig doorspikkelde kneuterigheid.
Dat alleen leven naar de waarheid je in de zevende hemel kan brengen. Wat het wel zo prettig maakt dat Geert Wilders zich direct toen hij meerderjarig werd, nog voor hij als arbeidsmigrant naar Israël vertrok, zich uit de katholieke moederkerk heeft laten uitschrijven. Een daad waarmee hij zichzelf excommuniceerde en zijn plaats in de hemel verspeelde.
Ja, maar God is dood bij gebrek aan mystieke devotie. En de hemel bestaat net zo min als dat Sinterklaas heilig is of jarig, vermoedt het merendeel van de bevolking dat zijn zonden daarmee niet meer opbiechten hoeft. Toch dat is slechts een boos vermoeden dat me altijd weer doet denken aan twee dingen. Als eerste
** Now we have the right to give this being the well-known name that always designates what no power of imagination, no flight of the boldest fantasy, no intently devout heart, no abstract thinking however profound, no enraptured and transported spirit has ever attained: God. But this basic unity is of the past; it no longer is. It has, by changing its being, totally and completely shattered itself. God has died and his death was the life of the world. Mainländer, Die Philosophie der Erlösung[5] Bron Wikipedia
Het vermoeden recht van bestaan krijgt nadat Nietzsche God geaborteerd had; Hij in mij herboren kan worden zonder de poespas en tierelantijnen van het Bijbelboek Genesis.
Ten tweede; het godsbewijs, een veilige opportunistische stellingname van een Franse filosoof bekend als ‘de gok van Pascal; je kunt beter geloven in een hemel dan het bestaan ervan ontkennen. Want mocht de hemel toch niet bestaan, heb je er daar dood en tot as wedergekeerd geen weet van. Mocht het toch zo zijn als een kans van een op 17 miljoen kun je proberen daar boven je dood te lachen om de nooit eindigende menselijke zotheid.(een vrije interpretatie)
Ludo 20-11-2024*
Onder fascistisch versta ik; elke politieke beweging die de almacht van de pseudo-religieuze staat, doorgedrongen in elke geleding van de maatschappij, samengebald in het geloof van de onfeilbare leider, in alle gevallen laat prevaleren boven het individu. Het individu wat vrijheid betreft de slaaf van de almachtige staat wordt, welke ter compensatie van het imaginair verlies zorgt voor bestaanszekerheid. De implicatie van deze definitie is dat een fascist rustig mag liegen of geweld gebruiken als daar het staatsbelang mee gediend is
** Vertaling; nu hebben we het recht om dit wezen de welbekende naam te geven die altijd aangeeft, wat geen verbeeldingskracht, geen vlucht van de stoutmoedigste fantasie, geen toegewijd hart, geen abstract denken, hoe diepgaand ook, geen verrukte en vervoerde geest ooit heeft bereikt: God. Maar deze fundamentele eenheid is verleden tijd; ze is niet meer. Het heeft, door zijn wezen te veranderen, zichzelf totaal en volledig verbrijzeld. God is gestorven en zijn dood was het leven van de wereld.- Mainländer, Die Philosophie der Erlösung[5]Wat voorbij gaat aan het geloof als men zich de waarheid voorstelt als een spiegelbol die alles reflecteert dat God in alle mensen leeft en dat God dus alleen gedood kan worden als de mens(de laatste rechtvaardige) er in slaagt zichzelf te vernietigen. Waar we al aardig naar op weg zijn!
