Met Lekker recht voor zijn raap zeggen waar het op staat, schijn je in dit land waar de rapen gaar zijn hoge ogen te kunnen gooien, vooral op korte termijn. Het links en recht om je heen trappen als een wilde ezel schijnt ook de manier om verkozen te worden in het parlement . Toch is het en blijft het een tweesnijdend zwaard, vooral als met dat recht voor zijn raap de waarheid geweld wordt aangedaan..De hoogste tijd dus om het achterste van mijn tong te laten zien en met mijn scherp geslepen pen op kruistocht te gaan. Wanhopig als ik word van dat diplomatieke en wollig omfloerste taalgebruik waar de politiek zich bij voorkeur van bedient. Nooit precies zeggen wat je er van vindt als politicus, waardoor de luisteraar nauwelijks een idee krijgt welke standpunten een politicus echt inneemt. Altijd een slag om de arm houden in plaats van manmoedig zeggen wat hij er werkelijk van denkt. Begrijpen dat soort types niet dat dit wollig taalgebruik de stiefmoeder van de complottheorieën is, omdat voor vertrouwen allereerst begrip nodig is voor waar iemand echt heen wil,.
Het is overigens wel prettig en een teken van fatsoen als je als politicus of politica wat je beweert met de juiste cijfers en feiten kunt onderbouwen. Anders zitten ze daar bij het Centraal Plan Bureau mede door toedoen van de liberalen voor Piet snot maar uit hun neus te kanen. En berust het beleid voor een groot deel op een uit een dikke middelvinger opgestoken onwaarheden.
Nu weer over de persoon van Marjolijn Faber. Een selfmade politica van een partij die er de grootste moeite mee heeft bestuurders met de nodige kwaliteiten en ervaring op dat gebied te vinden. Waardoor we eerdaags politiek geregenereerd worden door een voormalig geheim agent Waarom moet ik nu aan Poetin denken! Dat gebrek aan mensen met bestuurlijke capaciteiten die van vreemde en ceiminele smetten vrij zijn, valt grotendeels te wijten aan de existentiële angst van elke sterke man. De paranoïde angst overvleugelt te worden door een nog sterkere populairder persoonlijkheid. Een nog autoritairder en voor de kleinburger nog charismatischer leidersfiguur als de goede herder en gedroomde verlosser in de neerwaartse spiraal van rechts radicalisme. Waarin het tot de traditionele gebruiken behoort de vorige voorman zonder pardon aan de dijk te zetten. Een coup de grace meestal uitgevoerd door zijn vleugel adjudant. Soms krijg ik daarmee het vermoeden dat door dit paternalistische populisme dit land is gaan lijden aan een collectief Elektra complex als vervanging voor de typisch Nederlandse verzuiling.
Al jaren lijden we in de poliotiek aan een gebrek aan daadkracht deels te wijten aan een geblondeerde man van wie zijn genderidentiteit en etnische afkomst niet in twijfel mag worden getrokken. Een notoire kankerpit die naar eigen zeggen alle problemen waar dit volk onder zucht wel even fiksen zal door ze simpelweg af te wentelen op een godsdienst waar hij niets van hebben moet. Zijn eigen ballen dan ook niet van begrijpt Een heloof dat hij haat met een diep gewortelde haat die voor een normaal mens met een gezond verstand en liefdevolle opvoeding niet te vatten is. Stoere machotaal en loze beloften zijn een ander kenmerkt van de grote leider.
Toch is de ander de schuld van je eigen mislukken aanwrijven koren op de molen van de lemmingen. Waarvan het verstandelijk vermogen niet groter is dan de tredmolen waarin ze voor de zekerheid zichzelf dwingen te lopen. Een diersoort en een metafoor voor mensen die er om bekend staan coûte a coûte collectief zelfmoord te willen plegen als de bevolkingsdruk hen boven het schaarse verstand groeit.
Maar terug naar waar ik het over wilde hebben dat omzwachtelde taalgebruik onder liberalen over de persoon van Marjolein Faber. Altijd de laffe wens om in woorden een ontsnappingsclausule in te bouwen. Zielig en pathetisch klinkt me dat in de oren. Dat ingebouwde terug kunnen krabbelen in alles wat er uit je mond rolt als een kamerbreed tapijt van domheid. Te kunnen zeggen, zo heb ik het niet bedoelt en daarmee de verantwoordelijkheid bij de ander leggen. Wat dat betreft verschillen ze nauwelijks van de raadsleden van de PVV.
Over Marjolijn Fabergé ei kan ik kort zijn. Een vrouw die qua opvattingen een herdruk lijkt van Mijn Strijd uit de jaren dertig. Die Mein Kampf in haar nachtkastje bewaart als tranquillizer tegen de nachtmerries van de Arabische vertellingen van duizend en een nacht. Een vrouw die haar uitstraling van een kampbewaarder cultiveert als was het haar eigen Kultuurkamer, Dat is meer een dienares(minister) van de asozieligheid die haar gedachtegoed uitmaakt. Waarom niet gewoon een duidelijk statement maken en zeggen dat deze pseudo-politica het beter bij pillen draaien had kunnen houden om middel x te kunnen slikken als de druk van al die kamelen achter het behang of aan de grenzen van haar bevattingsvermogen haar te veel worden
.Er ligt natuurlijk nog een ander meer werkbare en natuurlijke biologische eindoplossing voor de verzonnen problematiek rond immigratie voor de hand. Een oplossing die extreem rechts zelf ook altijd aandraagt als het om vreemdelingen gaat. Maar nu vertaalt naar het huidige tijdsbestek Iedereen die van een zelf gecreëerd schijnprobleem op basis van angst een probleem maakt om er elektoraal voordeel mee te behalen., subiet over de grens zetten. Dan gaat ze maar lekker Marokko of van mijn part de staat Israël omvolken. Als die verdomde zionistische falangisten aldaar daar nog niet mee klaar zijn.
Ludo